از انجایی که هدف اصلی این وبلاگ کمک به افرادی است که قصد خروج ازکشور را دارند ،تصمیم گرفتم توصیه هایی که به نظرم مهمه رو اینجا بنویسم البته این نظرات و تجربیات شخصی منه و شاید با نظر خیلی از افراد که ساکن خارج ازکشورهستد متفاوت باشه!

1:قبل از هرکاری هدفتون رو از مهاجرت(منظورم خروج از ایران به هرعنوان حال تحصیل باشه یا کار یا مهاجرت)ارزیابی کنید.اصلا چرا  میخواهید از ایران خارج بشید؟

2.کشور مبداتون رو درست انتخاب کنید. صرف اینکه چون خیلی ها میرن مثلا کانادا، پس برای من هم اونجا خوبه ،روش صحیحی نیست. کشور رو براساس رشته تحصیلی،کار،شرایط مالی، مهاجرپذیری، اینده شغلی و .. انتخاب کنید.

3.قبل از تصمیم گیری حتماو حتما حداقل یک سفر خارجی ولو کوتاه مدت رو تجربه کنید.

4.در مورد یادگیری زبان کشور مبدا جدی باشیدو برنامه ریزی کنید.زبان مهمترین ابزار شماست.

5.قبل از سفر در مورد کشور مورد نظر خوب مطالعه کنید.در مورد فرهنگ،مردم، اب و هوا، وضعیت کارو درامد اطلاعات داشته باشید.

6.در مورد وسایلی که میبرید دقت کنید وسعی کنید چیزهای بدرد بخور و مهم رو با خودتون ببرید.

7.خرید بلیط از قسمتهای مهم برنامه شماست. خوب بگردید تا بهترین گزینه رو انتخاب کنید.

8.در مورد شرایط ویزا خوب تحقیق کنید، مثلا بیشتر افرادی که برای ویزای امریکا اپلای می کنند ، پروسه کلیرنس دارندکه گاها ماهها طول میکشه و باعث ایجاد مشکل برای فرد میشه.

9.خودتون رو برای جدایی طولانی مدت اماده کنید. شما نمیدونید چی در انتظار شماست ،پس فکر دیدار با خانواده رو در سال های اول سفر از ذهن بیرون کنید.

10.اگر از جمله افراد وابسته یا سست اراده هستید، اگرتحمل سختی رو ندارید و در ایران لای پرقو بزرگ شدیدو خانواده با تمکن  مالی خیلی بالا دارید، ایران بهترین گزینه برای شماست.

11.اگر از افراد خیلی خیلی مذهبی هستید، لطفا ایران رو برای زندگی انتخاب کنید.(گاها نمیشه گوشت حلال پیدا کرد، جایی برای نماز پیدا کرد، گاهی عکس بی حجاب لازم دارین، شاید تو مترو یا اتوبوس صحنه انچنانی ببینین،شاید شهرتون مسجد نداشته باشه،شاید تنها فرد محجبه محل زندگیتون باشین، شاید کسی به دین یا باور شما توهین کنه)

12.اگر با هوای پولدار شدن مهاجرت میکنید سخت در اشتباهید.

13.این باور رو داشته باشید که پنج سال اول زندگی سخت خواهد بود.سختی میکشید، بی پولی، گاها بیکاری و شوک فرهنگی، غم غربت و دوری و تنهایی کافیه تا شما افسرده بشید ،پس خودتون رو اماده کنید.

14. عزیزانی که علاقه زیاد به زبان ایرانی، غذای ایرانی، فرهنگ و موسیقی ایرانی دارند، ایران جای خوبی برای زندگی این افراداست. در غربت جایی برای سماورو کوبیده وتار و قورمه سبزی نیست. (نگفتم پیدا نمیشه یا بده)شما نا خوداگاه مجبورید این قسمت از زندگیتون رو خاطره بکنید چون همه جا رستوران ایرانی پیدا نمیشه ، همه جا کلونی ایرانی نداره و..

15.اگر از اون افرادی هستید که با فرهنگ غرب مشکل دارید و طرز فکرتون اینه که بچه ام باید ایرانی بزرگ بشه، مهاجرت نکنید. فرزند شما تنها پدرو مادر ایرانی خواهدداشت! اون در محیط این کشور بزرگ خواهدشد، تحصیل و ازدواج خواهد کرد و به این زبان تکلم خواهد نمود. تنها کاری که میتونید انجام بدید اینه که قسمتهایی  از فرهنگ ایران رو بهش منتقل کنید ولی اینکه انتظار داشته باشید فرزندتون یک ایرانی اصیل باشه یا شدیدا به موسیقی ایرانی علاقه نشون بده سخت در اشتباهید.

16.اماده کار در مشاغل نامربوط به رشته تحصیلی(خصوصا افراد مهاجر به کانادایا افراد با اقامت لاتاری در امریکا)باشید.

فعلا این هارو داشته باشید تا سری بعدی!